Czym jest ząb zatrzymany?

Pod pojęciem zatrzymanego zęba kryje się taki, który nie wyrżnął się wcale lub zrobił to jedynie częściowo, przez co jego fragment wystaje ponad powierzchnię dziąsła. Taki stan rzeczy powoduje u pacjenta powstawanie silnych dolegliwości bólowych, które utrudniają codzienne funkcjonowanie. Co ważne, zatrzymany ząb to przypadłość, która dotyczy coraz większej liczby osób, a powodów tego stanu rzeczy jest wiele, w tym m.in. uwarunkowania genetyczne lub późna utrata zębów mlecznych.

Jeśli mowa o objawach związanych z zatrzymanym zębem, to należy tu wymienić przede wszystkim takie symptomy jak zapalenie dziąseł, które rozwija się nad niewyrżniętym zębem, wady zgryzu, przewlekłe dolegliwości bólowe, paradontoza zęba sąsiedniego, szczękościsk czy częste infekcje. Oprócz tego pacjent może się też uskarżać na próchnicę w okolicach wyrżniętej części zatrzymanych zębów, pęknięcia w obrębie korzenia lub całego zęba sąsiedniego w przypadku wrastającego w niego zatrzymanego zęba, jak również ból odczuwany w trakcie szerokiego otwierania ust.

Diagnostyka i przyczyny zatrzymanego zęba

Jeśli chodzi o diagnostykę zatrzymanego zęba, to w pierwszej kolejności należy wykonać w tym zakresie zdjęcie rentgenowskie (czyli inaczej mówiąc, pantomograficzne). To badanie sprowadza się do bezbolesnego prześwietlenia całej szczęki. Uzyskany obraz zostaje utrwalony na płycie i stanowi punkt wyjścia dla kolejnych etapów leczenia, bowiem dzięki niemu można poznać przyczyny zaistnienia zęba zatrzymanego. Do najczęstszych powodów tej dolegliwości zaliczyć możemy natomiast m.in. wady genetyczne, późną utratę zębów mlecznych, niewłaściwy przebieg leczenia w przeszłości, zbyt ciasne ulokowanie zębów w szczęce.

Warto wiedzieć, iż problem zatrzymanego zęba dotyczy głównie zębów trzonowych, a rzadziej kłów czy zębów przedtrzonowych. Najrzadziej jednak problem ten dotyczy tak zwanych jedynek i dwójek, czyli zębów przednich.